Medisch Contact
About
Available on
Community
442 episodes
In deze aflevering is Casper op bezoek in het Voetbal Medisch Centrum van de KNVB. Hij spreekt met bondsarts Edwin Goedhart die vertelt hoe hij zichzelf en zijn team voorbereidt op het WK. De discussie over gastland Qatar kan niet ontbreken. Casper belt daarover met filosoof Sandra Meeuwsen in de hoop dat zij zijn geweten kan sussen. Zal dat lukken?
Aflevering week 45: MC-journalist Simone Paauw was in Ter Apel en ze geeft een beeld van de medische opvang daar. De Mening van Maassen gaat over het nieuwe boek van Douwe Draaisma. Daarna een tuchtzaak over afspraken tussen radiologen en neurologen die niet overeenstemmen met de richtlijnen. In het kader van ‘25 jaar SCEN’ vertelt Lisan Ravensbergen waarom ze behalve anesthesioloog ook SCEN-arts is. We sluiten af met een praktijkperikel.
Nathalie de Bruin vertrok veertien jaar geleden met haar gezin naar Canada om een nieuw avontuur aan te gaan. Haar werk als huisarts daar verschilt van dat in Nederland. Zo doet zij minder spoed en palliatieve zorg maar heeft zij ook taken van een bedrijfsarts, verzekeringsarts, jeugdarts en, tot 26 weken, verloskundige. Indruk maken haar verhalen over de problemen in het publieke stelsel. ‘De wachtlijsten zijn eindeloos – KNO twee jaar, orthopedie drie jaar – en verwijzingen worden vaak afgewezen. De gecentraliseerde ambulancezorg leidt tot doden. De druk op de eerste lijn is torenhoog. Steeds meer huisartsen vallen uit of stoppen. De opleiding loopt leeg. In meer landelijk gelegen gebieden is de apotheker de enige persoon waar mensen naartoe kunnen voor medische hulp. Behalve de rijken, die kunnen naar een van de op de grens liggende Amerikaanse privéklinieken.'
Met nog minder dan twee weken te gaan voor de start van het WK blikken Casper en Marijn Houwert terug op hun favoriete WK-momenten. Met Suzanne Huurman, sportarts van Real Madrid, bespreken ze een van de meest voorkomende blessures, de hamstringblessure. En nemen ze met huisarts Maarten Smale de voorlopige selectie door.
De laatste en extra bijzondere aflevering van KopCast Van geluk spreken. Casper wordt vergezeld door zijn vrouw Laura Soudijn. Ze praten met gepensioneerd neonatoloog uit het Radboudumc en arts-acupuncturist Djien Liem. Zij kwamen in contact met dokter Liem op het meest ongelukkige moment in hun leven, toen hij op de NICU van het UMC St Radboud de zorg voor hun zoon Lennard op zich nam. Helaas moesten ze na een week afscheid nemen van Lennard. Met dokter Liem bespreken zij zijn eigen levensloop, zijn overstap naar de acupunctuur en de impact van overlijden van kinderen op een neonatoloog.
Na de serie Van geluk spreken heeft Casper ontdekt dat hij gelukkig wordt van voetbal. En met het WK voor de deur is dit hèt moment om zijn grote droom te vervullen: een voetbal-podcast de WKopCast. Samen met Marijn Houwert bespreekt hij het beste team aller tijden en bellen ze met de sportarts van Real Madrid, Suzanne Huurman.
Afgelopen week zag ik een briljant filmpje van Plakshot voorbijkomen waarin verslaggever Roel Maalderink de straat op ging om voorbijgangers te vragen wat ze van vluchtelingen vinden. De antwoorden stemden niet heel vrolijk en lieten een nogal xenofoob beeld zien.
Aflevering week 44: Met psychiater en MC-columnist Esther van Fenema praten we in de studio over haar nieuwe boek ‘Het verlaten individu’. In de Mening van Maassen aandacht voor het IDFA. In de tuchtzaak oordelen regionaal en Centraal Tuchtcollege verschillend over de rol van een psychiater bij een post-partumpsychose. En gezondheidsjurist Johan Legemaate vindt de Wet verplichte ggz en de Wet zorg en dwang ‘mislukt’. Ten slotte een praktijkperikel met een slimme apotheker.
De brievenschrijver van deze week is gebeld als informele referent en vindt dat eigenlijk niet zo kies. De vraag is wat Roos&Rozie hier van vinden. Natuurlijk hebben zij hier een mening over. Daarnaast geven ze tips wat je aan formele referenten kunt vragen om tot een zo goed mogelijk oordeel te komen en voeren ze een Hoog Academisch Experiment uit waarbij Harry Potter en twee psychologen samenkomen om het diepste innerlijke wezen in Roos naar boven te laten komen… Vragen, opmerkingen en feedback kun je mailen naar info@roosenrozie.nl. Informatie over wat Roos&Rozie nog meer doen kun je vinden op www.roosenrozie.nl, je kunt je daar ook inschrijven voor een van onze workshops en masterclasses.
Als coach van de MO20, het voetbalteam van mijn jongste dochter, juich ik altijd voor de gever van de voorzet waaruit ‘we’ scoren. De doelpuntenmaker krijgt doorgaans alle aandacht van haar ploeggenoten, maar zonder die assist was er geen goal, hoe mooi het doelpunt ook is.
Esther Grootenboer werkte tien jaar als psychiater toen zij samen met haar jonge gezin besloot om naar Noorwegen te emigreren. Het land met, na Monaco, de hoogste dichtheid psychiaters in Europa. In tegenstelling tot in Nederland werkt ze in Noorwegen fulltime, maar ze ervaart dit als veel minder belastend. ‘Ik werk van 8.00 tot 15.30 uur. De BSO sluit om 16.30. Aan het eind van de dag is er genoeg tijd en energie om leuke dingen met het gezin te doen. Bovendien is elke dag hetzelfde, een zegen voor een gezin met jonge kinderen.’
Mascha Kamphuis staat in de kracht van haar leven als er een tumor in haar hoofd wordt ontdekt. Hoewel de operatie succesvol is, houdt ze last van restverschijnselen. Ze vertelt Casper hoe ze haar leven heeft moeten aanpassen en geeft tips hoe je kunt reageren als een collega uitvalt. 'Wees geen oma maar een oen'. Benieuwd wat dit betekent? Luister nu:
In de studio de Syrische kno-arts Firas Alabbas die in Nederland voor de tweede keer kno-arts werd en zijn nominatie voor de UAF-Award 2022. In de Mening van Maassen een mozaïekverhaal. In de tuchtzaak van de week een medisch adviseur die wel erg op de stoel van de behandelaar gaat zitten en revalidatiearts Casper van Koppenhagen over de HandbikeBattle. Als afsluiter een perikel over een dokter die stiekem naar wat meer paternalisme verlangt.
‘Leuk Roos&Rozie, dat we allemaal onszelf moeten ontwikkelen, maar wat doet mijn ziekenhuis aan leiderschap? Je kunt niet alles op het individu afwentelen.’ Goede vraag en goede feedback. In navolging van de aflevering ‘Leiderschap is een keuze’ gaan we het vandaag hebben over waarom niet de zelfstandige medisch specialist maar ook de medewerker in loondienst en vooral het management en bestuur van organisaties iets aan leiderschap zouden moeten doen. Heb je vragen, feedback of opmerkingen? Mail naar info@roosenrozie.nl Wij maken podcasts, maar we doen nog veel meer! Kijk op www.roosenrozie.nl wat we voor jou of je organisatie kunnen betekenen.
Aflevering week 41 - In deze aflevering spreken we met de kersverse hoogleraar Marcel Canoy over de vraag waarom een econoom zich met dementie bemoeit. Henk pitcht de Nederlandse Oscarinzending Narcosis in de Mening van Maassen. Eva is gaan kijken bij het Centraal Tuchtcollege en bespreekt een casus waarbij een psychiater berispt is. Met de nieuwe MC-blogger Michelle van Tongerloo praten we over haar werk als straatarts en als afsluiter een in memoriam over Ivan Wolffers.
Ruud Jansen werkt 26 jaar lang als praktijkhoudend huisarts in Brabant als hij besluit om nog een sprong te wagen. Hij verkoopt huis, haard en praktijk en vertrekt naar de prachtige Zwitserse bergen om daar te gaan wonen en werken. In dit land is de huisartsenzorg anders georganiseerd dan in Nederland. ‘Verzoeken van specialisten voelen veel minder als “over de schutting gooien van taken” omdat je er gewoon fatsoenlijk voor betaald wordt.’ Ruud vertelt ook over de nadelen van een dergelijk prikkelgestuurd systeem. Zo is de zorg in Zwitserland, hoewel zeer goed, ook zeer duur en is een gemiddelde zorgpremie wel tweeënhalf keer zo hoog als bij ons.
Kost een compassievol consult meer tijd? Barbara Doeleman, oprichter en directeur van BFC Compassionate Care & Mindful Medicine, vertelt waarom dit niet zo is. Casper spreekt met haar over gelukkig zijn in tijden van verdriet en samen bellen ze met de voorzitter van de Jonge Specialist, Anne Koppelaar, over de enorme toename van de burn-out-cijfers.
Hoe staat het met de medische zorg voor onverzekerden en waar lopen artsen hierbij tegenaan? In het tweede deel van het onderzoeksjournalistieke drieluik de uitkomsten van een enquête onder meer dan 1100 artsen. Veel huisartsen vinden het een gedoe om voor de zorg aan onverzekerden betaald te krijgen, zo blijkt. Nog niet een derde van hen maakt gebruik van de daarvoor beschikbare regelingen. Dit zal ongetwijfeld meespelen bij de moeite die het nogal eens kost een arts te vinden. Vrijwilligers zijn soms een hele dag aan het bellen voor ze een bereidwillige huisarts treffen.
We praten met onderzoeksjournalist Samuel Verschoor en met de directeur van Dokters van de Wereld over de zorg voor onverzekerden in Nederland. In de Mening van Maassen een boek dat uitleg geeft bij de Nobelprijs voor geneeskunde, over het ontstaan en de verspreiding van mensensoorten. Een oogarts en een orthoptist staan centraal in de tuchtzaak van de week en we praten met Anne Koppelaar, voorzitter van De Jonge Specialist, over burn-out-cijfers. We sluiten af met een praktijkperikel over knuffels die in de weg liggen.
Over kolen lopen, op stilteretraite of een leiderschapsreis in de woestijn: de mogelijkheden voor persoonlijke en leiderschapsontwikkeling zijn eindeloos. De briefschrijver van deze week heeft een partner die een uitgebreid leiderschapsprogramma gaat volgen; zij kan zich niet voorstellen dat dit in de zorg ook zou gebeuren. Waarom zou je iets aan persoonlijke of leiderschapsontwikkeling doen en hoe kies je wat het best bij je past? Dat en meer staat centraal in de aflevering van deze week, ‘Leiderschap is een keuze’. Roos&Rozie maken podcasts, maar doen ook meer! Het geven van keynotes, het begeleiden van vakgroepen en masterclasses en nascholing (accreditatie wordt aangevraagd). Kijk voor meer informatie en het programma voor 2023 op www.roosenrozie.nl
In de voorgaande afleveringen van KopCast ging het vooral over geluk zoeken of geluk behouden. Maar wat als je geluk even op is? Als je bijvoorbeeld door ziekte niet kunt presteren op je oude niveau, op het topsportniveau dat past bij een dokter? Dit overkwam Marjolein Verhoef die - in de kracht van haar leven - werd geconfronteerd met een hersentumor. Luister in deze aflevering naar haar verhaal.
Aflevering week 39: Psychiater Remke van Staveren vertelt over het afbouwen van psychofarmaca, waarover veel meer bekend is dan we denken. Ze schreef er een publieksboek over. In de Mening van Maassen een dikke roman over een pestepidemie en in de tuchtzaak komt de kwestie van de ‘regiebehandelaar’ weer eens langs. Oncoloog Gabe Sonke legt uit hoe gepast gebruik van oncologische geneesmiddelen de zorg goedkoper en beter maakt. We besluiten met een praktijkperikel over een zorgzame patiënt.
Kinderarts Esther te Poele emigreerde in 2013 met haar jonge gezin naar het zuiden van Zweden, waar ze wonen tussen meren en bossen. Ze hebben geen gas, cv of waterleiding (wel supersnel internet) en verwarmen hun huis hoofdzakelijk op hout. De gezondheidszorg is anders georganiseerd in Zweden. Zo zijn ziekenhuizen van de (regionale) overheid, medisch specialisten allemaal in loondienst en hebben zorgverzekeraars 'niks te vertellen'. Het land is elf keer zo groot als Nederland en heeft slechts 10 miljoen inwoners. Centraliseren van zorg kan daardoor niet en veel hoogcomplexe zorg wordt ook buiten de academie geleverd. Aan de andere kant ziet Esther in de dienst huisartsenkwaaltjes door het ontbreken van een huisartsenpost. Ondanks een tekort aan zorgpersoneel wordt er aan één heilig huisje niet getornd: het bij wet vastgelegde recht op vier weken aaneengesloten zomervakantie. 'Dat betekent dat veel poli's dichtgaan en wachtlijsten oplopen. De rest van het jaar zijn we bezig om diezelfde wachtlijsten weer weg te werken.'
In deze aflevering van KopCast van Geluk Spreken gaat Casper in op vitaliteit. Hij spreekt hierover met Kiki Lombarts, hoogleraar professional performance aan het Amsterdam UMC. Zij besteedt een groot deel van haar tijd aan dokters en kwaliteit, en dan vooral het functioneren van de medisch specialist. Beluister deze aflevering en kom weer een stapje dichter bij het geluk.
Aflevering week 38: We blikken terug op het Ontbijt met de minister daags na Prinsjesdag en praten met minister Kuipers over de VWS-begroting en de onderhandelingen over het Integraal Zorgakkoord. In de Mening van Maassen arts-filosoof Marli Huijer over onze omgang met de dood en in de tuchtzaak een gefrustreerde werkgever die een verzekeringsarts aanklaagt. Verder advocaat Bram Horenblas over de do’s en don’ts van aangifte doen tegen een agressieve patiënt en het afsluitende praktijkperikel bevat een trieste paarse krokodil.
U kent ze ook wel: die collega’s die niets hebben met politieke correctheid en het adagium hanteren ‘ik zeg gewoon wat ik denk’. Dat is zeker niet altijd verstandig, maar enige uitgesprokenheid zorgt wel vaak voor goede discussies.
Ontving je een goodiebag de week voordat je met je nieuwe baan begon of kon je na drie weken nog niet inloggen omdat IT je nog niet had aangemaakt als nieuwe medewerker? Een goede introductie maakt een enorm verschil voor hoe je aan je nieuwe baan begint, hoe snel je je thuis voelt en hoe snel je impact kan maken. Wat zijn de do’s-and-don’ts van de onboarding? Wat zijn de eigen ervaringen van Roos&Rozie en hoe moet het vooral niet? Dat bespreken Roos&Rozie in de aflevering van deze week. Roos&Rozie biedt nu ook (geaccrediteerde) masterclasses aan op het gebied van leiderschap en medisch management. Kijk op www.roosenrozie.nl voor het programma.
In deze aflevering vertelt Paul Brand over hoe een weekenddienst hem een halt toeriep. Na een gesprek met de huisarts en met een loopbaancoach zei hij de spreekkamer vaarwel en begon als programmaleider Professioneel functioneren medische staf Isala.
Aflevering week 37 – In deze eerste aflevering van het nieuwe seizoen maken we kennis met de nieuwe Eva (die toevallig ook Eva heet) en spreken we met huisarts en LHV-bestuurder Aard Verdaasdonk over het ‘nee, tenzij’ op het Integrale Zorgakkoord. Uiteraard een nieuwe Mening van Maassen en een tuchtcasus over afkicken, gevolgd door een gesprek met hoogleraar Maroeska Rovers over duurzaamheid van hulpmiddelen in de zorg. Als afsluiter een praktijkperikel met een bizar referentienummer.
Mattijn Buwalda koos zestien jaar geleden voor een carrière als waarnemend anesthesioloog in binnen- en buitenland. Het afgelopen halfjaar werkte hij in het noorden van Noorwegen, in Tromsø. Toen hij daar aankwam was het 24/7 donker. Toen hij vertrok 24/7 licht. Mattijn vertelt over het relatief kleine ziekenhuis dat, door de geografie van het land, alle faciliteiten heeft van een academisch centrum. Over zijn collega's die langlaufend naar hun werk komen. Over de afwezigheid van een herregistratie-eis voor artsen. En over de arbeidsproductiviteit die, hoewel er ook in Noorwegen lange wachtlijsten zijn, een stuk lager ligt. 'De wissels tussen operaties duren soms wel een uur. In Nederland doen we twee keer zoveel ingrepen in dezelfde tijd.'
